قطعا هر فردی به اهمیت بودن کیسه هوا و سیستم ایربگ خودرو واقف است. در پست قبل کلیات مربوط به این سیستم کاربردی را اشاره کردیم. اما در این مطلب می خواهیم به چگونگی عملکرد ایربگ خودرو بپردازیم.
در ابتدا موانع فنی زیادی مانند محل قرارگیری منبع ذخیره سازی گاز و انتشار گاز فشرده که باید با سرعت، دما و فشار بالا پر میشد، وجود داشت.
همچنین جنس کیسه هوا باید به گونهای می بود که در حرارت و فشار بالا مقاومت مناسبی داشته باشد و منفجر نشود و استفاده از گاز مناسب و واکنش شیمیایی مناسب برای گاز درون کیسه هوا وجود می داشت.
از این رو برای سیستم انفجار ایربگ ها از سیستم سوخت جامد استفاده میشود.
در هنگام تصادف، سنسور به کیسه هوا اطلاع میدهد و در این موقع سوخت جامد به سرعت آتش گرفته و شعله ور می شود.
سوختن سریع، باعث تولید حجم بسیار بالایی از گاز در مدت زمان بسیار کوتاه می شود و کیسه هوا را با سرعت ۳۲۲ کیلومتر بر ساعت پر میکند.
کیسه هوا به اندازه یک پلک بر هم زدنی و در کسری از ثانیه از گاز نیتروژن پر میشود.
پس از برخورد سرنشینان با کیسه هوا گاز داخل ایربگ توسط حفره های ریزی که درون کیسه ها تعبیه شده است خارج می شود تا سرنشینان بتوانند به سرعت حرکت کرده و از داخل اتومبیل خارج شوند.
با اینکه گاز درون ایربگ خطرناک نیست مهندسان در تلاش برای یافتن واکنش جایگزین هستند تا بتوانند مدت زمان پرشدن کیسه ها را باز هم به زمان کمتری تقلیل دهند تا صدمه به سرنشینان کاهش یابد.
یکی از مطالب جالب در ارتباط با سیستم کیسه هوا و ایربگ خودرو وجود سنسورهایی است که می تواند وزن افراد، موقعیت صندلی، شدت تصادف و جهت عملکرد را تشخیص داده و در حقیقت عملکرد بالای کیسه های هوا را تضمین کند.
در بعضی از اتومبیل ها سوئیچی درون کابین قرار داده شده که سرنشینان جلو می توانند کیسه هوا را غیرفعال کنند.
بعضی از افراد تمایل دارند که در سطح شهر و یا در تصادفات کوچک این سیستم را غیرفعال کنند.
کیسه های هوا در قسمتهای مختلفی از ماشین قرار گرفتند، تا به موقع بتوانند امنیت را برای سرنشینان تامین کنند. هر کدام از آنها وظیفه ای مخصوص به خود دارند و برای محافظت از قسمتهای مختلف بدن طراحی شدهاند.
ایربگ جلو
دو کیسه هوا در بخشی جلوی اتومبیل که بر روی فرمان و داشبورد نصب شده در ناحیه ای که بیشترین آسیب به سرنشین و راننده وارد میشود.
ایربگ جانبی
این کیسه ها برای کم کردن صدمات از بغل طراحی شده و خود دونوع هستند، نوعی که درون صندلی ها قرار دارد (این کیسه ها معمولاً در صندلی های جلو و به ندرت در صندلیهای عقب هم قرار گرفته) و نوعی دیگر که به نام کیسه های پرده ای هستند (که بر روی سقف جاسازی شده اند تا موقع بروز تصادف از شیشه های خودرو محافظت کنند)
ایربگ عقب
این نوع از کیسه هوا برای حفظ امنیت سرنشینان عقب طراحی شده و شدت ضربه ها را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
ایربگ زانویی
این نوع ایربگ معمولا در زیر فرمان و برای جلوگیری از آسیب پای راننده قرار گرفته و به خاطر کارایی بالا بسیاری از سازندگان، آن را برای خودروهای خود در نظر میگیرند.
ایربگ درون کمربند
که درون کمربند ایمنی با ابعاد کوچکتری تعبیه شده است که هنگام تصادف، فشار وارده، مخصوصا به قفسه سینه را بسیار کاهش می دهد.
از دیگر مدل های ایربگ خودرو می توان به ایربگ سانروف و ایربگ عابر پیاده اشاره کرد که استفاده از هرکدام از آنها به نوع و مدل اتومبیل ارتباط دارد.