امروزه طراحان و سازندگان خودرو شاسی ماشین را هم به صورت های مختلفی طراحی می کنند و مانند هر وسیله دیگری که طراحی آن دچار تغییر و تحول شده است،این قطعه هم با دگرگونی هایی رو به رو بوده است.
ناگفته نماند که این تنها مدل تقسیم بندی انواع شاسی نیست و ما در مطالب بعدی به فرم دیگری از تقسیم بندی این قسمت از خودرو خواهیم پرداخت.
ما را تا پایان این مبحث همراهی کنید.
شاسی ماشین که در اصل اسکلت آن محسوب می شود دارای مدل های متفاوتی است.
اما از نظر طراحی کلی، آنها را به سه دسته ی، مجزا یا مستقل، نیمه مجزا و شاسی های یکپارچه و سراسری می توان تقسیم بندی کرد.
شاسی های یکپارچه
در این حالت کل وزن اجزا دیگر ماشین و سرنشینان آن بر روی شاسی قرار دارد و به همین منظور در ساخت آن از ورق های بسیار مقاوم استفاده می کنند تا شاسی بتواند وزن وارده را تحمل کند.
در طراحی شاسی های یکپارچه و متصل و یا سرخود از ورقه های نازک فلزی استفاده می کنند که آنها را به شکل پروفیل و تکیه گاه محورهای جلو و عقب تولید می کنند.
قسمت هایی مانند محوطه ی موتور و کف که بیشترین نیرو و فشار بر آنها اعمال می شود باید از ورقه هایی با ضخامت بیشتری طراحی و تهیه شوند.
ضخامت ورقه های شاسی معمولا ۲ – ۳ میلی متری است و به گونه ای جوشکاری در آنها انجام می گیرد که از استحکام بالایی برخوردار باشند.
خودروهای سواری چون بار استاتیکی کمتری بر روی شاسی آنها وارد می شود، می توانند با سرعت بالاتری حرکت کنند و به همین منظور از طراحی شاسی به روش یکپارچه در آنها بهره برده می شود.
شاسی یکپارچه دارای فرم گسترده ای شبیه به اتاق خودروست و تنها با اضافه کردن قسمت های کوچک مانند، درها، کاپوت، گلگیر و… فرم کلی اتاق و بدنه ی خودرو در آن ها کامل می شود.
شاسی مجزا یا مستقل
در این گروه، شاسی ماشین به صورت جدا و مجزا از بدنه، طراحی و ساخته می شود.
یعنی شاسی مستقل و به صورت یک قطعه ی مجزا ساخته شده و اتاق و سایر اجزا و قطعات خودرو در مراحل بعدی به آن متصل می گردد.
که اکثر این نوع طراحی برای خودروهای سنگین مثل اتوبوس و کامیون استفاده می شود.
این نوع شاسی ها دارای مقاومت بالاتری نسبت به بدنه خودرو هستند و قادرند وزن بسیار زیادی را تحمل کنند.
اینگونه شاسی از دو تکه آهن ناودانی بلند که به صورت موازی (از جنس فولاد سخت ولی سبک ساخته می شوند) به یکدیگر متصل می گردند و بدنه هم که به صورت جدا بر روی شاسی به وسیله ی جوشکاری وصل می گردد.
در این طراحی، شاسی معمولا در قسمت عقب کمی بالاتر آمده و دلیل آن هم به وجود آوردن فضای بیشتری برای دیفرانسیل و فنرهاست و قسمت جلو هم کمی باریک تر ساخته می شود که در فرمان پذیری اتومبیل نقش موثری را بر عهده دارد.
به طبع معایبی را هم در این نوع سیستم شاسی شاهد هستیم.
این نوع شاسی که امروزه تقریبا از بین رفته و منسوخ شده است، جز در کامیون ها کاربرد دیگری ندارد.
شاسی نیمه مجزا
دسته سوم هم که به صورت نیمه مجزا یا نیمه جدا ساخته می شوند.
دراین نوع از شاسی ماشین، که برای اولین بار به وسیله ی شرکت (روور) تولیده شد، از دو قسمت تشکیل می شود.
الف) قسمت های ثابت شاسی که شامل ستون ها، دیواره ی جلوی موتور، دیواره ی صندوق عقبی و کف می باشد.
ب) قسمت های قابل جدا شدن از شاسی مانند گلگیرها، سقف خودرو، شیشه جلویی و… که به وسیله ی پیچ و مهره و یا پرچ به قسمت های ثابت متصل می گردد.
از مزایای شاسی های نیمه مجزا می توان به مواردی مثل:
انواعی از شاسی های نیمه مجزا یا جداشدنی را می توان نام برد مانند: شاسی های نردبانی، شاسی وسط لوله ای در کامیون، شاسی جناقی در وانت و شاسی صفحه ای