در زندگی روزمره امروز سرعت اجتناب ناپذیری که همه چیز مقصد اتومبیلها را در بر گرفته است، وجود وسایل ایمنی مانند کمربند و کیسه هوا خودرو یا همان ایربگ بسیار ضروری و لازم به نظر می رسد.
لذا از زمان ساخت اولین وسایل نقلیه تجهیزات ایمنی متفاوتی توسط کارخانجات خودروسازی ساخته شد که کیسه هوا هم جزئی از این وسایل بود.
به مرور زمان پیشرفته تر شد و تکامل پیدا کرد تا به شکل امروزی خود درآمد.
کیسه هوا یک وسیله ایمنی است. البته در بعضی از خودروهای مدرن امروزی که بلافاصله هنگام تصادف اتومبیل به شکل بالشی پر از باد و هوا بین بدن سرنشین و بدنه اتومبیل قرار گرفته و مانع از برخورد قسمت های مختلف بدن با خودرو میشود.
کیسه هوا بعد از برخورد خودرو با موانع سخت، در کسری از ثانیه باد شده و بین سر و بدن سرنشینان با اجزای داخلی خودرو مانند حائلی قرار میگیرد و باعث کم شدن آسیبهای احتمالی خواهد شد.
دراین میان کمربند ایمنی اگر بسته شده باشد با ایجاد شتاب منفی روی بدن سرنشینان باعث کاهش یافتن ضربه وارد خواهد شد.
این اختراع در سال ۱۹۵۱ به ثبت رسید و دو سال بعد به وسیله یک مهندس آلمانی و یک مهندس آمریکایی منتشر گردید.
بر اساس ایده مهندس آلمانی برای باد کردن ایربگ، باید از هوای فشرده استفاده می شد اما بر اساس آزمایش های صورت گرفته و هوای فشرده نمی توانست با سرعت کافی ایربگ را پر از هوا کند.
به همین علت ایده خوبی برای تولید کیسهِ هوا خودرو نبودند.
در سال ۱۹۶۸ یک مهندس بهنام آلن برید کیسه هوا را طراحی کرد که اولین سیستم ایربگ الکترومکانیکی در صنعت خودرو لقب گرفت.
در سال ۱۹۷۱ شرکت فورد وجود کیسه هوا را در محصولات خود مورد بررسی قرار دادند.
در اوایل ساخت ایربگ با مشکلاتی در زمینه طراحی مواجه بود.
در سال ۱۹۸۸ اولین شرکتی که کیسه هوا را به عنوان یکی از وسایل ایمنی استاندارد در خودروهای خود مورد استفاده قرار داد شرکت کرایسلر بود.
بعد از سال ۱۹۹۸ تا به امروز بسیاری از اتومبیلها مجهز به کیسه هوا شدند.
سیستم ایربگ از سه قطعه تشکیل شده است.
کیسه
این قسمت از یک پارچه نایلونی یا کیسه پلیمری نازک تولید شده است که در هنگام تصادف، این کیسه به سرعت توسط هوا پر میشود و در بخشهای مختلف کابین اتومبیل مانند فرمان، داشبورد، درب ها و یا حتی کمربند ایمنی قرار میگیرد.
در لایه های این کیسه از پودر نشاسته، ذرت و پودر تالک سفید رنگ به منظور روان کردن و جلوگیری از چسبندگی لایه های کیسه هوا استفاده میشود.
سنسور
وسیلهای است که در مواقع ضروری و اضطراری به کیسه هوا خودرو فرمان می دهد که باد شود.
سنسورها اطلاعات را به وسیله یک شتاب سنج که بر روی تراشه ی کوچکی قرار گرفته است دریافت کرده و زمانی که خودروی شما با یک مانع برخورد کند یک سوئیچ مکانیکی در اثر تغییر جرم ارتباط برقی را قطع کرده و همین تغییر جرم باعث تشخیص تصادف و در نتیجه عملکرد سنسورها میشود.
گازها و چاشنی
هنگام بروز تصادف اطلاعات به سیستم داده شده و دستور بازشدن کیسه ی هوا داده می شود. در این هنگام با بروز واکنش شیمیایی بین سدیم آزید (NAN3) و نیترات سدیم (KNO3) گاز نیتروژن تولید میگردد.
سپس به وسیله انفجارهایی با حرارت زیاد کیسه ی هوا خودرو به وسیله همین گاز نیتروژن در کسری از ثانیه باد می شود.
چراغ هشدار دهنده، مشتعل ساز، حسگر ضربه ای، کلیدهای صندلی سرنشین از اجزای دیگر سیستم ایربگ هستند.